Wat maakt de sekspop voor sommige mensen wordt dit een fenomeen genoemd “vreemde vallei”. Freud schreef over dit concept, maar hij dateert van vóór Freud zelf. Levenloze objecten kunnen zich voordoen alsof ze helemaal niet op levende mensen lijken, dat zijn de hoogste muren van de “dalen”, of als enigszins lijkend op levende mensen, die beetje bij beetje de muren van de vallei afdalen. Of, poppen kunnen zichzelf presenteren met zo'n sterke gelijkenis met een levend mens dat de kijker even gedesoriënteerd raakt. In dit stadium, die ligt in de diepten van de “dalen”, sommige kijkers voelen zich misschien ongemakkelijk bij het kijken naar of rond een pop, een model, een beeltenis of een androïde (automatiseren) wat zo'n verwarring schept. De menselijke waarneming moet zekerheid kunnen hebben over wat menselijk en levend is – en wat niet.

Alles wat twijfel zaait over deze status, zal waarschijnlijk het gevoel van zorgen opwekken, zelfs uit angst, die mensen soms ervaren.

Een pop dat, in het begin, laat de kijker twijfelen of het een levend persoon of een niet-levend object is, ook al is het maar tijdelijk, zal eerder een gevoel van angst of onbehagen bij de kijker opwekken. Toeschouwers die meer bekend zijn met of ervaring hebben met levenloze mensachtige objecten, voelen zich minder ongemakkelijk.

Ik werk met poppen en repareer ze, dus ze geven me bijna nooit een ongemakkelijk gevoel. Maar aangezien ik weet dat ik een hogere tolerantie heb dan de meeste mensen, Ik zorg ervoor dat alle delen van de pop aan de buitenkant bedekt zijn, waar bezoekers kunnen zijn.

Het is zo'n belangrijk concept dat sommige robotmakers en animators soms opzettelijk personages creëren die minder op levende mensen lijken om kijkers te helpen zich meer op hun gemak te voelen..